Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Επιστολή εργαζόμενου ως αστυνόμου στη Φουκοσίμα

Αδελφέ μου,
Πώς είσαι εσύ και η οικογένειά σου; Τις τελευταίες μέρες εδώ όλα είναι ένα χάος. Όταν κλείνω τα μάτια μου, βλέπω νεκρά σώματα. Όταν τα ανοίγω, βλέπω πάλι νεκρά σώματα. Πρέπει όλοι μας να δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα. Θα ήθελα η κάθε μέρα να είχε 48 ώρες, για να συνεχίζουμε να βοηθάμε και να σώζουμε τον κόσμο.
Είμαστε χωρίς νερό και ηλεκτρικό, και τα αποθέματα φαγητού έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Και με το που καταφέρνουμε να μετακινήσουμε τους πρόσφυγες από το ένα σημείο στο άλλο, έρχονται καινούργιες διαταγές να τους πάμε ακόμα παραπέρα.
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Φουκουσίμα, περίπου 25 χλμ μακριά από το πυρηνικό εργοστάσιο.